วิทยานิพนธ์ (บธ.ม.)--มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี, 2553

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความก้าวหน้าในการประกอบอาชีพ 2) ศึกษา ความพึงพอใจในการประกอบอาชีพ 3) เปรียบเทียบความพึงพอใจในการประกอบอาชีพ (4) เปรียบเทียบ ความก้าวหน้าในการประกอบอาชีพ 5) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความพึงพอใจกับความก้าวหน้า ในการประกอบอาชีพ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือผู้แทนยาในเขตกรุงเทพมหานคร โดยการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งขั้นตามสัดส่วนจำนวน 354 คน เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที กลุ่มเดียว การทดสอบค่าทีที่เป็นอิสระจากกัน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สันโพรดัก โมเมนต์ ผลการศึกษาวิจัยโดยสรุปพบว่า 1. ความก้าวหน้าในการประกอบอาชีพของผู้แทนยาอยู่ในระดับปานกลาง 2. ความพึงพอใจในการประกอบอาชีพของผู้แทนยาอยู่ในระดับมาก 3. ผู้แทนยาที่มีอายุ สถานภาพสมรสและบริษัทที่ปฏิบัติงานต่างกัน มีความพึงพอใจในการปฏิบัติงานต่าง 4. ผู้แทนยาที่มีอายุ สถานภาพสมรส อายุการทำงาน และมีรายได้ต่อเดือนต่างกัน มีความก้าวหน้าในอาชีพแตกต่างกัน 5. ความพึงพอใจในการปฏิบัติงานมีความสัมพันธ์กับความก้าวหน้าในการประกอบ อาชีพโดยรวมในระดับปานกลาง ผลการศึกษาตามรายด้านพบว่าความพึงพอใจด้านเกียรติภูมิ ด้าน เงินเดือนและสวัสดิการ ด้านอาคารสถานที่และวัสดุอุปกรณ์ด้านผู้บังคับบัญชา และด้านผลงาน มี ความสัมพันธ์กับความก้าวหน้าในการประกอบอาชีพในระดับปานกลาง ส่วนความพึงพอใจ ด้านเพื่อนร่วมงานมีความในระดับน้อย