วิทยานิพนธ์ (บธ.ม.)--มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี, 2554

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) ศึกษาปัญหาการจัดเก็บภาษีบำรุงท้องที่ขององค์การ บริหารส่วนตำบล ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี 2) เปรียบเทียบปัญหาการจัดเก็บภาษีบำรุงท้องที่ ของผู้เสียภาษีบำรุงท้องที่องค์การบริหารส่วนตำบล ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรีจำแนกตาม การศึกษา อาชีพ รายได้ ระยะทางที่มาใช้บริการ และ 3) ศึกษาแนวทางการจัดเก็บภาษีบำรุงท้องที่ของ องค์การบริหารส่วนตำบล ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ผู้ เสียภาษี จำนวน 387 ราย เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญและหัวหน้าเจ้าหน้าที่จัดเก็บรายได้ จำนวน 9 รายเลือก กลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการทดสอบรายคู่โดยใช้วิธีเชฟเฟ ผลการวิจัยพบว่า 1. ปัญหาการจัดเก็บภาษีบำรุงท้องที่ขององค์การบริหารส่วนตำบล ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี แบ่งเป็น 2 ด้าน ได้แก่ ด้านการชำระภาษี และด้านการจัดเก็บภาษี ซึ่ง ด้านการชำระ ภาษีโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านการชำระภาษีคือ ความ พอเพียงของบริการที่มีอยู่ ความสามารถของผู้รับบริการ การเข้าถึงแหล่งบริการ การยอมรับคุณภาพ ของบริการ ด้านความสะดวกและสิ่งอำนวยความสะดวก ตามลำดับ ส่วนด้านการจัดเก็บภาษีโดยรวม อยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านการจัดเก็บภาษี คือ ประชาชนผู้เสียภาษี โครงสร้างระบบภาษี การบริหารการจัดเก็บภาษี และ เจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงาน ตามลำดับ 2. ผู้เสียภาษีที่มีระดับการศึกษา รายได้ ระยะทางที่เดินทางมาใช้บริการต่างกันมีปัญหาต่อ การจัดเก็บภาษีแตกต่างกัน ส่วนผู้เสียภาษีที่มีอาชีพต่างกัน มีปัญหาต่อการจัดเก็บภาษีไม่แตกต่างกัน 3. แนวทางการจัดเก็บภาษีบำรุงท้องที่ ทำได้โดยการประชาสัมพันธ์ให้ความรู้แก่ผู้เสียภาษี อย่างต่อเนื่องและทั่วถึงในเรื่องของรายละเอียดเกี่ยวกับการชำระภาษี จัดเจ้าหน้าที่ไว้บริการเก็บภาษีอย่าง เพียงพอ จัดอุปกรณ์และสิ่งอำนวยความสะดวกให้แก่ผู้เสียภาษี รวมถึง จัดส่งเจ้าหน้าที่เข้ารับการอบรม เพิ่มพูนความรู้ และควรจัดทำแผนที่ภาษีเพื่อความสะดวกในการจัดเก็บภาษี

บริจาค